სამეგრელოში, პრაქტიკაში იყო და დღესაც მოქმედებს ურთიერთდახმარების ორი ძირითადი ფორმა: შრომითი ურთიერთდახმარება და მატერიალური ურთიერთდახმარება. შრომით ურთიერთდახმარებაშიც გამოიყოფა ორი სახე: ,,მეხვარა“( დახმარება) და ,,ნინალუა“ (მომსახურება). დღევანდელ გადაცემაში დეტალურადაა აღწერილი რას გულიხმობს ეს ორი და რას სახის სამუშაოები სრულდებოდა საჭიროების შემთხვევაში.

სამეგრელოს ეთნოგრაფიულ ყოფაში დაცულია ერთი უბრალო ტრადიცია, რომელიც ,,ხოზოკონის“ სახელითაა ცნობილი. ხარშავდნენ ყველიან კვერებს და ერთ კვერში, რომელსაც ,,ხოზოკონი“ ერქვა, ჩაატანდნენ კაკლის ჩხირს და ვისაც ეს კვერი ერგებოდა მისთვის იქნებოდა ის წელი განსაკუთრებულად კარგი. დღევანდელ გადაცემაში საუბარია,  ვინ მონაწილეობდა და რას მოიცავდა შეშის კვერიანი რიტუალი, რა დანიშნულება ქონდა და რა წესები იყო მკაცრად დაცული.

სამეგრელოში ფართოდ გავრცელებულ მოვლენას წარმოადგენდა რომელიმე გარდაცვლილი ნათესავის ( დედის,მამის,შვილის,ძმის ან დის),,მონაცვლის“ აყვანის ჩვეულება,რომელიც სრულდებოდა საინტერესო რიტუალით და მას ,,ომორგულაე

ტერმინი ,,მოჯგირე” ნაწარმოებია სიტყვიდან ,,ჯგირი“, რაც კარგს ნიშნავს და სრულ შესატყვისობაშია ქართულ ,,მოკეთესთან“. აღნიშნული ტერმინით მოიხსენიება დღეისათვის სისხლით ნათესავი - როგორც მამის,ასევე დედის ნათესაობის მხრიდან. დღევანდელ გადაცემაში საუბარია რამდენი თაობა ითვლებოდა ნათესავად, რა ტერმინი გამოიყენება პირველი და მეორე კატეგორიის ნათესაობის აღსანიშნავად. როგორ ხდებოდა სამეგრელოში ხელოვნურად დანათესავება და რა წესები უნდა ყოფილიყო მკაცრად დაცული. 

გადაცემის წამყვანი სოფიო ხუციშვილი და ისტორიკოს - მკვლევარი ლაშა ჯიქია.