მეორეკლასელმა ანასტასია გვაჯაიამ მთელი წელი ძირითადად სახლში გაატარა. ჯერ ტილოზე ხატავდა, მერე ფაზლების აწყობით ერთობოდა, ცოტა ხანში კულინარიაშიც ,,გაიწაფა’’ და ბებიამ საყვარელი პიცის მომზადება და ორცხობილების გამოცხობა ასწავლა. შემდეგ მძივების აწყობით დაინტერესდა და ეს ძალიან სახალისო და საინტერესო გასართობი მალე შემოსავლის წყაროდ იქცა.

უკვე სამი თვეა, აქსესუარებისთვის თვითონ არჩევს ფერებს, დიზაინს და ამზადებს საყურეებს, სამაჯურებს და ყელსაბამებს. მისი ნამუშევრებიდან ყველაზე უკეთ იყიდება მრავალფეროვანი მძივებისგან შექმნილი სამაჯურები, რომელთა ფასიც 3 - დან 5 ლარამდეა.

,,დაახლოებით 50-მდე სამაჯური მექნება გაყიდული, ზოგჯერ საკანცელარიო და საოფისე ნივთები სადაც იყიდება იქ ვაბარებ, ზოგჯერ ონლაინ ვყიდი. დედიკოს ფეისბუკზე ვდებ სთორებს, იქიდან მოწონებები აქვს, შეკითხვებს სვამენ. მოსწონთ ჩემი ნამუშევრები და მიხარია, საკუთარი ფეისბუკი არ მაქვს ჯერ’’, - გვიყვება ანასტასია. კორონავირუსის საფრთხის გამო, სახლიდან მუშაობდა ტასოს დედა სალომე, რომელიც გვიყვება, რომ თავიდან შვილების ეკრანზე მიჯაჭვულობას ვერ გაექცა, თუმცა შემდეგ ბავშვებს ციფრულ ხელსაწყოებზე წვდომა შეუზღუდა და სხვადასხვა აქტივობებით დააინტერესა.

,,პანდემიის დროს ძალიან ბევრი რამე ვცადეთ, იყო ეს ტილოზე ხატვა, ფაზლების აწყობა, შეფერადება, მოხატვა. აქამდე მივედით, მძივებით ძალიან დაინტერესდა, მძივები პირველად აჩუქა ნათლიამ დაბადების დღეზე. მერე უკვე ძალიან უნდოდა, რომ ახალ წელსაც თოვლის ბაბუას მოეტანა, თოვლის ბაბუამ გამოუგზავნა მძივები. გვეგონა, რომ დაინტერესება დიდი ხანი არ გაჰყვებოდა, მაგრამ აწყობს, ძალიან დაინტერესებულია, უყვარს როდესაც შეკვეთები აქვს, ძალიან დიდ მონდომებას დებს თვითონ. პანდემიის დროს, როცა დაკეტილი იყო მაღზიები, შემთხვევით ონლაინ აღმოვაჩინეთ ერთი გოგო, რომელიც ყიდდა მძივებს, ონლაინ რამდენჯერმე გამოვწერეთ, მერე შევხვდით, ახლა უკვე თვითონაც იცის სად იყიდება, როდესაც ახერხებს თვითონაც არჩევს და ყიდულობს, - ამბობს სალომე, რომელსაც 8 წლის ანასტასიასთან ერთად 10 წლის და 4 წლის ბიჭიც ჰყავს. ანასტასიამ იცის, დღის განმავლობაში რისი გაკეთება შეიძლება და რის არა. ტელეფონით სარგებლობა მხოლოდ შაბათ-კვირას აქვს ნებადართული. მას შემდეგ, რაც გაკვეთილებს მოამზადებს, ხატავს, ძერწავს, ძმებთან ერთობა და დრო ხელსაქმისთვისაც რჩება.

,,ორშაბათიდან პარასკევიმდე გაკვეთილებს ვსწავლობ, შაბათ კვირას ტელეფონს გვაძლევენ დედიკო და მამიკო და ტელეფონით ვიღებ ტიკტოკისთვის ვიდეოებს’’, - გვეუბნება ანასტასია.

გვიყვება, რომ ამჯერად სოციალურ ქსელ პინტერესტზე ეძებს ვიდეოებს და სწავლობს ხელნაკეთობების დამზადების ტექნიკას. როცა ბევრი შეკვეთა აქვს, სამაჯურების აკინძვაში მშობლებიც ეხმარებიან.

,,თუ ნებას მრთავს ვეხმარები, ვფუთავთ ერთად. თუ არის შეკვეთა, ვიღაცას რომ მეორე დღეს უნდა უკვირს ხოლმე, ასე მალე რატომ უნდათო, წუხს, მე თან რომ ვმეცადინეობ, იმდენი დრო არ მაქვსო. სკოლა რომ იწყებოდა, ამბობდა, ახლა როდის მოვასწრებ გაკვეთილების მომზადებას, როდის მექნება დრო რომ მძივები ვაკეთოო, მაგრამ ჯერჯერობით ყოჩაღად ართმევს თავს’’, - გვეუბნება სალომე.

მას შემდეგ, რაც სკოლაში დაბრუნდა, საკუთარი ხელით გაკეთებული სამკაული მეგობრებსა და მასწავლებელსაც აჩუქა.

,,მასალების საყიდლად ისევ თავის ფულს ხარჯავს, ჩვენ არ გვთხოვს ხოლმე ახალი მძივების შეკვრა ვუყიდოთ. აქვს თავისი ფული მუდმივად და ახერხებს, რომ რაღაცები დაამატოს, თუ დააკლდა ფერები თავისი ბიუჯეტიდან ფარავს ხარჯებს’’, - ამბობს ანასტასიას დედა.

შეკვეთები ფეისბუკის მეშვეობით სრულიად უცნობი ადამიანებისგანაც მიიღო, 20-მდე სამაჯური აქვს ასაწყობი. 8 წლის ანასტასიას ახლა ბევრი საქმე და დიდი მიზნები აქვს:

,,ბინაში ვცხოვრობთ ჩემი ძმები, ბებია, ბაბუა დედა, მამა. მძივებს იმიტომ ვაკეთებ, რომ პატარა ძაღლი მინდა მყავდეს და კიდევ იმიტომ, რომ ფული შევაგროვო და სახლი ვიყიდო.“