ზუგდიდში კალათბურთელ გოგონათა გუნდი 3 თვის წინ ჩამოყალიბდა. 50-ზე მეტი გოგონა ირიცხება. ყველაზე უმცროსი 9 წლისაა, ყველაზე დიდი კი 15-ის. მათ ყოფილი კალათბურთელი სლავა ებრალიძე წვრთნის.
ისინი კვირაში 3-ჯერ ვარჯიშობენ და ქვეყნის ასაკობრივი ჩემპიონატისთვის ემზადებიან.

გოგონებისთვის კალათბურთი ცხოვრების ნაწილი გახდა.

სლავა ებრალიძეს თავდაპირველად, გარკვეული მიზეზების გამო,  გოგონების მიღება არ სურდა.

მან გოგონათა გუნდის ჩამოყალიბება ამერიკაში მცხოვრები მეგობრების რჩევით დაიწყო.

ახლა ამბობს, რომ მათ გარეშე ცხოვრება ვერ წარმოუდგენია, რადგან გოგონებმა წარმოუდგენელი შემართება და ბრძოლისუნარიანობა გამოიჩინეს.

სლავა ებრალიძემ იცის, რომ ყველა მათგანი კალათბურთელი ვერ გახდება, თუმცა მისთვის ძალიან მნიშვნელოვანია ისინი ძლიერები და ჯანმრთელები გაიზარდონ.

გუნდში მწვრთნელის შვილიც თამაშობს. ნატალია  უკვე გამოიძახეს საქართველოს  16-წლამდელთა გოგონათა ნაკრებში. მისი ოცნებაა ითამაშოს NBA-ში და ამისთვის იცის, რომ დაუღალავი შრომა დასჭირდება.

ახალგაზრდა კალათბურთელები მოედნების სიმცირეს უჩივიან და ამბობენ, რომ ქალაქში კალათბურთის არც ერთი მოედანი გამართული არ არის.

გოგონები ამბობენ, რომ სპორტული ფორმები არ ჰყოფნით და ამიტომ ფორმას მხოლოდ თამაშების დროს იცვამენ.


Команда девочек по баскетболу была сформирована в Зугдиди 3 месяца назад. В команде уже числится более 50 девочек. Самой младшей из них - 9, а старшей - 15 лет. Их тренирует бывший баскетболист - Слава Эбралидзе. Они тренируются 3 раза в неделю и готовятся к возрастному чемпионату страны. Баскетбол стал частью жизни девочек. Изначально Слава Эбралидзе по ряду причин не хотел брать в команду девочек. Команду девочек он решил формировать по совету друзей, живущих в Америке Теперь он говорит, что не представляет жизни без них, потому что девочки проявили невероятный настрой и боеспособность. Слава Эбралидзе знает, что не все из них станут баскетболистами, но для него очень важно, чтобы они росли сильными и здоровыми. Дочь тренера тоже играет в команде. Наталью уже пригласили в сборную Грузии среди девушек до 16 лет. Ее мечта - играть в NBA и она знает, что для этого придется много работать. Юные баскетболисты жалуются на малое количество площадок и говорят, что в городе нет ни одной баскетбольной площадки в исправном состоянии. Девочки рассказывают, что им не хватает спортивных форм, поэтому они носят их только во время игр.