წალენჯიხის სოფელი ფოცხოეწერი გალის რაიონს ესაზღვრება. დასახლება ენგურჰესის მშენებლობაზე დასაქმებული მუშებისთვის

38 წლის ნათია ღურწკაია ზუგდიდის სოფელ კახათში ცხოვრობს. ოჯახთან ერთად, თითქმის 4 წელია, რძის სხვადასხვა პროდუქტს აწარმოებს. მაწონს, სულგუნს, ნადუღსა და იმერულ ყველს სამეზობლოში, მიმდებარე სოფლებსა და ზუგდიდის მარკეტებში ყიდის.

პოლიომიელიტი, ყვავილი და წითელა, რით მოვიშორეთ? აცრის საშუალებით დავამარცხეთ და ეს დაგვავიწყდა, სხვათაშორის ძალიან ღრმად მორწმუნე მართლმადიდებელი ქრისტიანი ვარ და სულ არ მგონია, რომ ამ აცრის გაკეთებით ანტიქრისტეს ბეჭედს ვიღებ, ეს არის სისულელე, რასაც ვიღაცები ავრცელებენ. ვაქცინაციაზე მეტი უნდა ვილაპარაკოთ ხალხთან, რომ დავარწმუნოთ, სხვაგვარად ამ შავ ჭირს ვერ მოვიშორებთ. მე გამოვცადე, საბედნიეროდ, კარგად გამოვძვერი. ვირუსისგან თავი უნდა დაიცვა და დაცვის ერთადერთი მექანიზმი აცრაა, ამაში ღრმად ვარ დარწმუნებული’’, - გვეუბნება თინა უზარაშვილი.

ზუგდიდის სოფელი რიყე ერთ-ერთია იმ სოფლებიდან, რომელიც გალის რაიონს ესაზღვრება. აქ აქტიური და შრომისმოყვარე ახალგაზრდები ცხოვრობენ.

ზუგდიდის საჯარო და კერძო სკოლების თანამშრომლები ახალი სასწავლო წლისთვის ემზადებიან. მათი უმეტესობა მზადაა სწავლა სასკოლო მერხებთან განაახლოს. რადიო "ათინათთან" რამდენიმე სკოლის დირექტორი საუბრობს, თუ როგორ შეიცვალა მათი და აღსაზრდელების ყოველდღიურობა

ზუგდიდელი სპორტსმენები, პანდემიის პირობებში, სოციალური დისტანცირებისა და სხვა შეზღუდვების ფონზე, მეორე წელია, ცდილობენ სხვადასხვა გარემოში ივარჯიშონ და ფორმა შეინარჩუნონ. რამდენიმე მათგანი უკვე აიცრა კორონავირუსის საწინააღმდეგო ვაქცინით და სხვებსაც მოუწოდებენ იგივე გააკეთონ, რადგანაც მიაჩნიათ, რომ აცრა ერთადერთი გზაა საკუთარი ჯანმრთელობისა და გარშემო მყოფი პირების დასაცავად.

ზუგდიდელ ნინო კემულარიას კორონავირუსი გაზაფხულზე დაუდასტურდა. ახალგაზრდა ქალის მონაცემები ტესტირების პუნქტში ჩაინიშნეს და უთხრეს, რომ ოჯახის ექიმი დაუკავშირდებოდა,

კორონავირუსის პანდემიის პირობებში ორსული ქალებისთვის სიხარულიც და მღელვარებაც გაორმაგდა. ზუგდიდელი ორსულებისთვისაც ახლა მთავარი საზრუნავი კორონავირუსისგან საკუთარი თავის და მუცლადმყოფი ბავშვების დაცვაა.

,,დღე-ღამეში ალბათ მხოლოდ 3-4 საათი მძინავს, ყველაფრის კონტროლი მე მიწევს, ზოგჯერ აქ საცხობში კონდიტერიც ვარ და მცხობელიც, ჩვენთან საწარმოში მომხმარებელს შეუძლია დილიდან საღამომდე ახალგამომცხვარი

სოფია ხასაია 5 წლის იყო, როდესაც პანდემია დაიწყო. კორონავირუსის გავრცელების შემდეგ, როგორც ყველას, მასაც თანატოლებთან და ნათესავებთან ურთიერთობა შეეზღუდა. მერე, პანდემია იმდენ ხანს გაგრძელდა, რომ იზოლაციის პერიოდში ჯერ მშობლიური ანბანი ისწავლა, შემდეგ კი ინგლისურ და რუსულ ენებზე წერა-კითხვა.

"ყოველ დილით, სანამ სხვა საქმით დავიწყებ, აქ შემოვდივარ. სათბურის კარს რომ ვაღებ, თუ რამე ცუდი მაქვს გულში, ნაღველი, დარდი - შვილები შორს მყავს და სულ მათზე მეფიქრება, რომ გადავხედავ ამ სილამაზეს, იცით, წლები მემატება...დავივლი, ვეფერები. ეს არის ჩემთვის ყველაზე დიდი განტვირთვა".